มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม | แด่ลมหายใจของกวี: ถ้อยคำอาลัยต่อการจากไปของกวี

เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2563 ที่ผ่านมา มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม กวีหนุ่ม ผู้เขียน 'จุดตัดบนฟากฟ้า' และ 'ในท้องปลาวาฬ' ได้กลับสู่ความเมตตาของพระผู้เป็นเจ้า เขากำลังเริ่มเดินทางไกลไปในบทกวี

เพื่อเป็นการระลึกถึงและอาลัยต่อการจากไปของกวีหนุ่ม สำนักพิมพ์สมมติจึงได้จัดทำ 'แด่ลมหายใจของกวี' นี้ขึ้นมาเพื่อรวบรวมถ้อยคำอาลัยต่อการจากไปของกวี มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม อันเป็นพื้นที่ของความรักและความระลึกถึงจากเพื่อนพ้องกวีและนักเขียน 

- - -
- - -

สาธารณรัฐกวีนิพนธ์ พื้นที่รวบรวมบทกวีและเป็นชุมนุมของกวี ประกาศขอลดธงครึ่งเสาไว้อาลัยแด่การจากไปของกวีหนุ่ม มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม ผู้เขียน 'ในท้องปลาวาฬ ' และ 'จุดตัดบนฟากฟ้า' (2 กุมภาพันธ์ 2020)

ภาพลดธงสาธารณรัฐกวีนิพนธ์ลงครึ่งเสา จาก fanpage สาธารณรัฐกวีนิพนธ์

- - -

เรามาจากพระเจ้า แลยังพระองค์ที่เราคืนกลับ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ‎ Inna Lillahi wa inna ilayhi raji'un

ข้าแต่ความตายผู้เป็นกัปตันชรา
ได้เวลาแล้ว ถอนสมอไปกันเถอะ
[ ชาร์ลส์ โบดแลร์ ]

| หากฉันตาย |

1
เพื่อน! หากวันหนึ่งฉันตาย
แก แกจะมาเยี่ยมเยืยนฉันไหม
แกจะยังจดจำบทกวีของฉันได้หรือเปล่า
แต่ไม่สำคัญหรอกว่าแกจะลืมหรือจำ
เพียงแกสำเหนียกว่าฉันได้ตายไปแล้ว
เท่านี้ดวงตาฉันเอ่อล้นด้วยน้ำตาแห่งความซาบซึ้งแล้ว

2
ในป่าแห่งความเศร้า
ฉันคงเหงา ไร้เพื่อนรู้ใจมาพูดคุย
และมันคงยากที่ฉันจะหลับตาลง
เพื่อลืมทุกสิ่งที่เราร่วมทางกันมา
แล้วถ้าแกมาจริงจริง
แกจะอ่านกวีนิพนธ์บทใหม่ของแกให้ฉันฟังไหม
เอาบทที่ลงตีพิมพ์ในนิตยสารเล่าล่าสุด
บทที่บรรณาธิการให้คะแนนสี่ดาวครึ่ง
บทนั้นแหละ บทที่แกพูดถึงตัวแกเอง ปัจเจก!
บทที่ล้นหลากด้วยความหรรษา เริงร่าและและเร่าร้อน
ราวตัวอักษรนับล้านจับคู่กันแดนซ์ในคืนวันศุกร์
ส่วนบทดาดดาดที่แกก่นด่านักการเมือง
หรือบทว่าด้วยการต่อสู้
และการเคลื่อนไหวทางสังคม
ไม่ต้องเสือกเอามาอ่านให้ระคายโสตสดับฉัน
ขืนแกดื้อดึง ฉันเอาแกตายแน่ ฉันขอเตือน

3
เพื่อน! หากแกจะมาเยี่ยมฉันจริงจริง
เห็นทีฉันคงไม่ได้หลับได้นอนแน่แน่
มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในโลกที่ฉันอยากรู้
แล้วแกล่ะอยากรู้เรื่องของฉันบ้างหรือเปล่า

ซะการีย์ยา อมตยา
กวี นักเขียน ผู้ก่อตั้งสาธารณรัฐกวีนิพนธ์
==================

ทางด้านคณะ ชายคาเรื่องสั้น ได้คัดเลือกส่วนหนึ่งในเรื่องสั้น ถ้อยถื่อนแห่งอารยธรรม ของ มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม มาเพื่อแสดงความอาลัย

"...ในตอนเด็ก ไม่แน่ใจนักว่าอะไรที่ทำให้ผมกล้าหาญขึ้น ทวดผู้เป็นหมอ ลูกกรอก หรือวิญญาณที่บาดเจ็บสาหัส จนกระทั่งผมโตขึ้น จึงตระหนักว่า เหตุการณ์ที่เหลือเชื่อในวันนั้น ไม่ว่าจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่ โลกใบที่เราเห็นอยู่ตำตากลับเหลือเชื่อกว่า มีผู้ทนทุกข์ทรมาน มีผู้เยียวยารักษา มีประจักษ์พยานรู้เห็นอยู่จริงๆ เราปิดล้อมตัวเองด้วยกำแพงแห่งรูปทรงที่คอยขีดคั่น หรือมองข้ามไปเห็นผลสัมพันธ์ต่อกัน เราเห็นมันอย่างไร แสร้งเมิน เยาะเย้ยขบขัน อย่างเห็นแก่ตัว หรือเห็นอย่างที่หัวใจควรจะรู้สึก..."

มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม . 2016 . ชายชราคนที่มาจากชวา . ชายคาเรื่องสั้น 8 : ถ้อยถื่อนแห่งอารยธรรม . สำนักพิมพ์เขียน, หน้า 52.

ด้วยอาลัยรัก
แด่ มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม
นักเขียนหนุ่มผู้ออกเดินทางไกลนิรันดร์

คณะเขียน
3 กุมภาพันธ์ 2020
==================

ผมกับเพื่อน
แบ่งปันห้วงหัวใจที่หนักหน่วง
ห้วงหัวใจที่ใครอื่นแบกต่อไม่ไหว
แล้วมันก็ตกลงมาอยู่ในห้วงหัวใจของพวกเรา
พวกเราแบกจนเลือดและกระดูกร้องคำราม
พวกเราลืมกระทั่งห้วงหัวใจของตนเอง
พวกเราแบกแรงโน้มถ่วง สิ่งเน่าเปื่อย
พวกเราแบกเสียงเยาะเย้ยของความก้าวหน้าบ้าคลั่ง และความล้าหลังในนาข้าว
พวกเราไม่แยแสสิ่งใด
พวกเราไม่ใช่ผู้ไถ่บาป
พวกเรามีหน้าที่ทำให้ยุ่งเหยิง
พวกเราเป็นเชลยในบทกวีของเราเอง

ผมเห็นคุณบนจุดตัดบนฟากฟ้า

ผมรู้จักคุณในท้องปลาวาฬ

ผมเศร้าหัวใจเหลือเกิน

อนุชา วรรณาสุนทรไชย
กวี - นักเขียน
==================

แม้เป็นประสงค์ของพระเจ้า
ข้าพเจ้าก็มิอาจประสงค์ด้วย
แต่หากเป็นประสงค์ของนาย
ให้รู้ว่ามีความรักและอาลัยให้นาย

ด้วยรัก แด่ มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม

ธีร์ อันมัย
นักเขียน - นักวิชาการ

ภาพวาดจากเมาส์ปากกาฝีมือฮาริส March 15, 2014

==================

แด่
กวีฮาริส-เพื่อน,

เราทุกคนต่างมุ่งหวังเป็นกวี

อย่างน้อยที่สุดตอนร่วมกันทำ 'กลุ่มกวีมีชีวิต' (ช่วงปี 50 - 51ที่ผมมีโอกาสได้ร่วม) เราก็มุ่งหวังและมองกันแบบนั้น

ครั้งหนึ่งบทกวีของเราวางอยู่หน้าข้างๆ กัน
ในเล่มกวีรางวัลนายอินทร์อวร์ดปี 2552

เพื่อนเขียนกวีไร้ฉันทลักษณ์
ผมเขียนบทกวีมีสัมผัสซึ่งได้อิทธิพลของ สุริยฉัตร ชัยมงคล

ตอนนั้นแหละที่ผมได้อ่านงานของเพื่อนอย่างพินิจพิจารณาที่สุด

ผม 'ตื่น' บทกวีบทนั้นของเขา
และผมก็บอกบางอย่างที่อยู่ในใจของผมกับเพื่อนตรงๆ

นั่นเป็นครั้งแรก

จากนั้น
เพื่อนก็ส่งต้นฉบับ 'ในท้องปลาวาฬ' มาให้อ่าน

ผมอ่าน แต่ไม่มีความเห็นอื่นใด นอกเสียจากถ้อยคำเดิมที่เคยบอกเขา

เมื่อ 'ในท้องปลาวาฬ' พิมพ์เสร็จ
เพื่อนก็เซ็นและส่งมาให้
และครั้งนี้ผมก็บอกกับเขาด้วยถ้อยคำเดิม

และถ้อยคำนั้น--

ตั้งแต่ผมค้นพบว่า คำว่า 'กวี' มีความหมายสองอย่างรวมเป็นหนึ่งเดียวอยู่ด้วยกัน

หนึ่ง
คือความเป็นคนที่มีความสามารถทางภาษา สามารถเล่นแร่แปรธาตุถ้อยคำได้

หนึ่ง
คือความเป็นนักปราชญ์

นี่เองทำให้ผมกวาดตาสำรวจงานบทกวีของทุกๆ คนที่เขียนกวีหรือเรียกตัวเองหรือถูกเรียกว่ากวี

เกือบ 100% ผมเห็นแต่แค่กวีครึ่งความหมาย
นั่นคือความหมายแรก

แต่สำหรับ 'ฮาริส'
ข้ามคุณสัมบัติข้อแรกไปได้เลย

ส่วนอีกคุณสมบัติหรืออีกส่วนของความหมาย
ผมไม่รู้ชัดถึงภูมิปัญญาของเพื่อนว่าลึกซึ้งเพียงใด

แต่บทกวีของ 'ฮาริส'
ถ้าเปรียบเป็นคณิตศาสตร์แล้ว

บทกวีของ 'ฮาริส' คือ Integrate หรือ แคลคูลัส

แต่ของคนอื่นที่เขียนกลอนเปล่าเท่าที่ผมเคยอ่านอยู่ในระดับแค่บัญญัติไตรยางศ์ธรรมดา

ครับ
สำหรับผมแล้ว

'มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม' คือ กวี

'กวี' คนเดียวในความหมายที่เต็มเปี่ยมที่มีชีวิตอยู่ร่วมยุคสมัยเดียวกัน

แต่ตอนนี้ 'กวี' ได้ตายไปแล้ว
เมื่อเช้า...


วิทยากร โสวัตร
นักเขียน - เจ้าของร้านหนังสือฟิลาเดลเฟีย
==================


เพื่อนที่อยากเจอ
— มูฮัมหมัดฮาริส กาเหย็ม

เพื่อนที่ไม่ทันได้พบ
และเพื่อนที่ไม่ทันยินเสียงของเขา
ว่าเป็นคนบุคลิกเช่นใด
เป็นเพียงการรู้จักทักทายผ่านวาจาอักษร
ไร้ด้วยหนักเบาของเสียงที่เปล่งออกมา
จากถ้อยคำที่เรียกว่าสนทนาบนโต๊ะน้ำชา
หรือการนัดพบที่ร้านอาหาร
จากการรวมตัวนักกวีคอเดียวกัน

เป็นเพียงภาพแห่งฝัน
ที่เป็นได้แค่ความคิดที่สวยงาม
มากกว่าความเป็นจริงที่ปรารถนาให้เกิดขึ้น
เสียดาย เจ็บช้ำ โกรธเคือง
อยู่ในห้วงอารมณ์ยากเกินเข้าใจ
และยากเกินพรรณนา

เพื่อนผู้ที่จากลาไปแล้ว
ไม่ทันได้สลามทักทาย
ไม่ทันแลกลายเซ็นให้กัน
เลือนลอยหายไปในความหวัง
และสิ้นลมหายใจของเพื่อน
คงไว้เพียงบทกวีไร้เจ้าของตัวตน
ด้วยการร่ำลาไม่เอ่ยให้ทันตั้งตัว

มูบารัด สาและ
กวี - นักเขียน
==================

ไม่ว่าน้ำตาผมจะเป็นสีอะไร
ความเศร้าของผมก็เป็นสีนั้น
ห้วงอารมณ์แห่งการพบพาน
หรือความรู้สึกระหว่างการพลัดพราก
ล้วนเป็นลิขิต
กระทั่งฟ้าก็ไม่อาจกำหนดฝืน

ผมได้แต่ยืนเฝ้ารอความว่างเปล่าดิ่งลึกลงไปในหุบเหว นั่งสดับสำเนียงสันโดษผ่านท่วงทำนองแห่งชีวิต นอนขดกายสั่นหนาวโดยมีเงาของตัวเองสวมกอดเรือนร่าง ก่อนจะหลับฝันถึงดวงดาวเดียวดายที่ไม่อาจส่องแสงได้อีกแล้ว

ด้วยหวังว่าวันหนึ่ง
คุณจะรอผมอยู่ที่นั่น จุดตัดบนฟากฟ้า.

อาลัยยิ่ง

สหรัฐ พัฒนกิจวรกุล
กวี - นักเขียน
==================

กวีตายแล้ว
แต่บทกวีได้ชีวิตอมตะ
ตั้งแต่แรกเกิด

Easterly Poetry Club : กลุ่มกวีสายลมตะวันออก
==================

ขอไว้อาลัยให้แก่การจากไปของกวีคนหนึ่ง
ขอไว้อาลัยให้แก่การจากไปของบทกวีบทหนึ่ง
ขอไว้อาลัยแก่การจากไปของชายคนหนึ่ง
ขอไว้อาลัยแก่การจากไปของหัวใจดวงหนึ่ง
ฉันขอภาวนา..
ขอให้การจากไปของทั้งหมดนั่น
ปลุก! ทุกผู้ที่เหลืออยู่

เมฆ' ครึ่งฟ้า
กวี - นักเขียน
==================

**H a R is**

Oh comrade, my comrade
Day was dark, night was solem
Falling down to your cavity
without singing prose,
no moaning rhyme.

Gone with your free bird,
left us blind.
Wasted land and all rocks cried.
Too soon too young for your starry lines.

Oh comrade, my comrade
Lay down in god's hand,
soft and kind.

เปลี่ยวร้างในแดนกวี

รวิวาร
กวี - นักเขียน
==================

เหมือนไม่ใช่เรื่องจริง
ทั้งที่เรื่องจริง
คือการที่เรายังไม่ได้เจอกัน

ไม่คิดว่าจะไม่มีโอกาสได้พบกันด้วยกายเนื้อ
จึงทำได้เพียงอ่าน
เพื่อพบกันในจิตวิญญาณ
เพียงแค่นั้น

ด้วยความอาลัยจนไม่อาจประมาณได้

แด่พี่ฮาริส​ มูฮัมหมัด​ฮาริส​ กาเหย็ม
ผมเสียใจที่สุดที่ไม่มีโอกาสได้เจอกัน

รอนฝัน​ ตะวัน​เศร้า
กวี - นักเขียน
==================

ลาก่อน กวีหนุ่ม นอกจากบทกวีแล้ว
ผมจะจดจำดวงตาส่องประกายของคุณไว้ตลอดกาล

อนุสรณ์ ติปยานนท์
นักเขียน
==================

รำลึกถึง มูหัมหมัดฮาริส

ตุล ไวฑูรเกียรติ
กวี - นักดนตรี
==================

ทันทีที่รู้ข่าวการจากไปของคุณ ผมลุกผละจากเก้าอี้ทำงาน เดินออกสูดอากาศโล่งภายนอกบ้าน เงยมองฟ้า ... นึกถึง ... จุดตัดบนนั้น

นึกถึงหลายปีก่อนที่คุณส่งต้นฉบับเข้ามา ผมตอบคุณไปว่า ขอบคุณจริงๆ ที่ส่งต้นฉบับมาให้สมมติ ผมรอคอยต้นฉบับจากคุณอยู่!

ง่ายๆ ... ผมชอบบทกวีที่คุณเขียน
ไม่ซับซ้อน ... ผมจะทำหนังสือรวมบทกวีให้คุณ

ไม่ว่าเหตุผลใดก็ตามที่คุณตัดสินใจ ... ผมเคารพและศรัทธาตัวคุณและตัวอักษรของคุณอยู่เสมอ

วันหนึ่งเราจะได้พบกัน
เราจะร่ำร้องดื่มด่ำ ผมจะให้คุณอ่านบทกวีสักบทสองบทให้มันจับใจ

วันหนึ่งครับฮาริส

ส่วนค่ำคืนนี้ ผมขอโค้งคำนับส่งคุณด้วยความโศกเศร้า

ด้วยอาลัย


ปิยะวิทย์ เทพอำนวยสกุล
บรรณาธิการสำนักพิมพ์สมมติ
==================


ถ้อยคำเป็นของกวี
ถักทอเป็นบทกวีของประชาชน
ส่วนความทรงจำต่อกวีนั้นเล่า
เป็นของพวกเราทุกคน

เป็นเกียรติที่ได้อ่านบทกวีของพี่
เป็นเกียรติที่ได้ทำหนังสือให้พี่นะครับ


เอกสิทธิ์ เทียมธรรม
บรรณาธิการเล่ม 'จุดตัดบนฟากฟ้า'
==================

สำนักพิมพ์สมมติ ขอแสดงความเสียใจและอาลัยต่อการจากไปของกวี มูหัมหมัดฮาริส กาเหย็ม
ผู้เขียนหนังสือรวมบทกวี 'จุดตัดบนฟากฟ้า' โดย สนพ.สมมติ และ 'ในท้องปลาวาฬ' โดย สนพ. ชายขอบ

แม้กวีหนุ่มได้หวนกลับคืนสู่ความเมตตาของพระผู้เป็นเจ้าแล้ว
แต่บทกวีและถ้อยคำตามเจตจำนงของกวีจะยังคงอยู่สืบไปนิรันดร์

ด้วยคารวะ


สนพ.สมมติ