กวีพูด รวมสิบเรื่องสั้นของฟ้า | มนุษย์ ฝุ่นธุลีที่มีความหมาย

Last updated: 27 เม.ย 2564 | 2442 จำนวนผู้เข้าชม |

กวีพูด ฟ้า พูลวรลักษณ์ บทวิจารณ์โดยอดิศร ไพรวัฒนานุพันธ์

บทความถึง กวีพูด: รวมสิบเรื่องสั้นของฟ้า

รวมเรื่องสั้นที่โดดเด่นด้วยถ้อยคำที่เลือกสรรมาสั้นกระชับ กินความมากกว่าแค่ความหมายเฉพาะของคำนั้น มุมมองความคิดเป็นจุดที่ทำให้ผลงานของเขาเหนือนักเขียนคนอื่นๆ เรื่องเล่าที่ผิดจากลักษณะของผู้ผ่านโลกมามากทั่วๆ ไปที่มักพูดถึงความหลัง แต่เขาพูดถึงอนาคต การมองไปข้างหน้า การไปสู่ขอบเขตใหม่ๆ ด้วยวิสัยทัศน์การมองหลากมุมอย่างกวี

ทั้งความเล็กจ้อยของชีวิตความเป็นมนุษย์ แต่ในเวลาเดียวกันมันก็มีความหมายมากมายด้วยก็เป็นได้ใช่หรือไม่

เรื่องสั้น “สิทธิแห่งการมีชีวิตอยู่” หลังภัยไวรัสคร่าชีวิตมนุษย์ไปมหาศาล มนุษย์ได้เรียนรู้บทเรียนจากการล่วงละเมิดธรรมชาติ และมีกฎหมายที่บังคับใช้เพื่อไม่ให้ทำผิดซ้ำสอง คิดเรื่องสิทธิแห่งการมีชีวิตอยู่ขึ้นมา เพราะคิดสรุปไปว่ามีแต่การคงจำนวนคนให้น้อยไว้ ไม่เกินหนึ่งพันล้านคน และมาอาศัยอยู่รวมกันในทวีปเดียวเพื่อปล่อยให้ธรรมชาติได้ฟื้นฟูพื้นที่ที่เหลือ

แม้พวกเขาจะยังมีพฤติกรรมใช้ทรัพยากรอย่างฟุ้งเฟ้ออยู่เหมือนเดิม แต่ก็จะช่วยให้โลกค่อยๆ ดีขึ้นได้ และนิยามของสิทธิแห่งการมีชีวิตอยู่ก็มีขึ้นมาด้วยเหตุนี้ เป็นสิทธิเฉพาะบุคคลที่เมื่อมีใครเสียชีวิต จึงจะมีใครมาเพิ่มแทนบนโลกนี้ได้ ใครอยากมีลูก ก็ต้องเมื่อมีคนในครอบครัวยอมสละชีวิตไปแทนหรือได้รับโอนสิทธิมาจากใคร ไม่มีใครที่จะมีลูกมากมายได้ตามใจ เว้นแต่จะเป็นคนเถื่อนอยู่นอกกฎหมาย ชีวิตจึงกลายเป็นความงามมากกว่าที่เคยเป็น

เรื่องสั้น “สงครามจักรวาล” ดวงไฟบนท้องฟ้า การต่อสู้ของสิ่งมีชีวิตต่างดาวสองฝ่ายที่ค่อนข้างฉีกไปจากนิยามทั่วๆ ไปที่มนุษย์มักจะต้องมีบทบาท เป็นฝ่ายหนึ่งที่ได้ต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตต่างดาวเสมอๆ ด้วยวิธีคิดสรุปเอาเองอย่างมุมมองที่เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง แต่ในเรื่องสั้นเรื่องนี้มนุษย์เป็นได้เพียงผู้นอนชมอยู่ที่ลานบ้าน เหมือนพวกเขามาใช้พื้นที่ใกล้โลกเราเป็นสนามรบและมีสิทธิ์โดนลูกหลง โดยไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย ชีวิตกลับด้อยความหมายที่อาจสิ้นสุดลงเมื่อไรก็ได้โดยไม่รู้เรื่องราว

เรื่องสั้น “การอพยพใหญ่” ฉายภาพการส่งยานอวกาศออกไปให้มากที่สุดของชาติต่างๆ เพื่อไปแสวงหาดาวที่จะเป็นโลกใหม่ให้อาศัยอยู่ได้ ภาพเปรียบยานอวกาศและดาวที่จะเป็นโลกใหม่ไม่ต่างอะไรจากวิธีการกำเนิดมนุษย์ที่เรารู้จักกันดีอยู่แล้วที่โอกาสปฏิสนธิไม่มาก และยิ่งย้ำความไม่ได้มีความหมายอะไรนัก ความเล็กจ้อยของชีวิตมนุษย์บนยานเหล่านั้น มนุษย์ที่มีชีวิตอยู่เพียงเพื่อตื่นขึ้นมาระหว่างเดินทางบนยานให้คงความเป็นมนุษย์ มีความสุขเสียบ้าง ซึ่งจริงๆ เป็นดังความฟุ้งเฟ้อชนิดหนึ่ง ที่สุดท้ายอาจไม่พาไปสู่อะไรเลย

เรื่องสั้น “กวีพูด” บอกว่านิยามความเป็นกวีและบทกวีในแบบที่พบบ่อยนั้นเป็นอย่างไร ในระดับพื้นฐานที่สุดคือสนใจเรื่องความนิยมและยอดขายหนังสือ นิยามในระดับที่สูงขึ้นมาคือการว่าด้วยสภาวะกวีและมุมมองเฉียบแหลมในความเป็นหรือไม่เป็น ใช่หรือไม่ใช่ ในภาวะก้ำกึ่งๆ นั้นซึ่งมีความโรแมนติกอยู่ หากในนิยามกวีภาวะสูงที่สุดที่เรื่องนี้พยายามสื่อกับเราคือการเป็นคนที่มองไปในอนาคต มองไปในเรื่องที่ตัวเองยังยากจะเชื่อ เห็นข้ามกาลเวลาราวกับคำทำนายการแต่งงานของชายชรากับหญิงสาวในวันข้างหน้าที่คาดว่าจะเป็นจริง ซึ่งคือความเป็นกวีที่อยู่เหนือกาลเวลา

“...ในราตรีนี้มีใครเชื่อในนิยายเรื่องนี้บ้าง คำตอบคือมีคนเชื่อเพียงศูนย์คน รวมทั้งตัวผมเอง เพราะผมเองก็ไม่เชื่อในนิยายเรื่องนี้เลย แต่ความประหลาดของนิยายเรื่องนี้มีอยู่ว่ามันเป็นเรื่องจริงในทุกวินาที ในทุกลมหายใจ และในราตรีนั้น ในงานวิวาห์ ยามผมจูงมือเธอ แม้จะได้กุมมือน้อยๆ ของเธอในมือของผม ผมก็ยังไม่อยากเชื่อเลยว่าสิ่งนี้จะเป็นจริง เทพนิยายเหล่านั้นจะเป็นจริงได้อย่างไรกัน มันเป็นไปไม่ได้อย่างที่สุด แต่มือน้อยๆ ของเธอในกุมมือของผม มันคือสิ่งที่ผมจะไม่เชื่อก็ไม่ได้”

ชีวิตที่คงเสมือนโลดแล่นอยู่ แม้เมื่อตัวเองสิ้นชีวิตไปแล้ว ใช่หรือไม่ว่าคือความปรารถนาอันสุดสูงของมนุษย์บางคน

นี่คือรวมเรื่องสั้นที่มีความทะเยอทะยานในการสำรวจเรื่องชีวิต

- - อดิศร ไพรวัฒนานุพันธ์ - -

==================

คลิกสั่งซื้อ กวีพูด: รวมสิบเรื่องสั้นของฟ้า - ฟ้า พูลวรลักษณ์

Long List รางวัลซีไรต์ (S.E.A. Write) ประเภทเรื่องสั้น ประจำปี 2563

==================

บทความอื่นๆ ที่คุณน่าจะชอบ